اصل همزمانی به رویدادهایی اشاره میكند كه بدون هیچ گونه رابطه علت و معلولی، در یك زمان اتفاق میافتد. میتوان گفت «همزمانی» عبارت است از «تطابق معنادار» و غیر علت و معلولی دو رخداد در درون و بیرون ما. كارل گوستاو یونگ در اواخر زندگی خود یعنی در سال 1955 با ابداع واژه «همزمانی» درصدد برآمد پدیدههایی مانند تلهپاتی یا خواندن افكار دیگران را كه نمیتوانست بر اساس نظریههای موجود یا فقط بر اساس عامل تصادف توجیه كند، مورد بررسی قرار دهد و ارتباطی معنادار بین رخدادهای بیرونی و درونی برقرار سازد. در این مقاله این موضوع بررسی شده و ارتباط آن با مدیریت و خلاقیت تشریح می شود.- مقدمه كارل گوستاو یونگ (1875– 1961) روانشناس مشهور سوییسی، با بیماری سر و كار داشت كه كاملاً منطقگرا بود. روزی نزد یونگ آمده,همزمانی ...ادامه مطلب